انواع سیم کشی ساختمان به صورت کلی به دو دسته سیم کشی روکار و توکار تقسیم می‌شود. با توجه به شرایط ساختمان و قدمت آن، از یک روش می‌توان استفاده کرد. در ادامه هر یک از این روش‌ها را به صورت مفصل بررسی خواهیم کرد.
انواع سیم کشی ساختمان
در نقطه مقابل سیم کشی روکار، نوع توکار از سیم کشی قرار دارد. در این روش تمامی سیم کشی‌ها داخل دیوار و درون مجراهایی مخصوص قرار داده می‌شوند. اجرای این روش از سیم کشی برای هر نوع ساختمان و سازه‌ای با هر کاربری که داشته باشد مناسب خواهد بود. در سیم کشی توکار هم می‌توان از سیم‌های بسیار مقاوم چندلایه به طور مستقیم زیر گچ و سیمان استفاده کرد و هم می‌توان از سیم‌های معمولی استفاده کرد و آن‌ها را داخل لوله‌های مخصوصی قرار داد.
1. سیم کشی روکار
همانطور که از نام این روش نشخص است، در سیم کشی روکار سیم‌ها روی سطح دیوار قرار دارند. البته به منظور حفظ زیبایی ساختمان‌ها، سیم‌ها داخل قطعاتی به نام داکت قرار می‌گیرند. این نوع سیم کشی ساختمان بیشتر در ساختمان‌های قدیمی مورد استفاده قرار می‌گرفت، چرا که هزینه سیم کشی توکار نسبت به سیم کشی روکار بیشتر است. در ساختمان‌های اداری و صنعتی نیز که زیبایی اهمیت کمتری پیدا می‌کند، از این نوع سیم کشی استفاده می‌شود.
2. سیم کشی توکار
نوع دیگری از سیم کشی ساختمان، سیم کشی توکار است که در آن سیم‌ها دیگر روی سطح دیوار قرار نداشته و داخل آن قرار می‌گیرند. در این روش درون دیوار مجراهایی قرار داده شده و سیم‌ها داخل این مجراها تعبیه می‌شوند. سیم کشی توکار در تمام انواع ساختمان‌ها و سازه‌ها قابل پیاده‌سازی است و در حال حاضر رایج‌ترین روش سیم کشی محسوب می‌شود.
در سیم کشی توکار هم می‌توان از سیم‌های بسیار مقاوم چندلایه به طور مستقیم زیر گچ و سیمان استفاده کرد و هم می‌توان از سیم‌های معمولی استفاده کرد و آن‌ها را داخل لوله‌های مخصوصی قرار داد.
سیم کشی توکار به 3 روش کلی قابل پیاده‌سازی می‌باشد که درادامه آن‌ها را بررسی می‌کنیم.
انواع روش‌های سیم کشی توکار
1. سیم کشی توکار به روش جعبه تقسیم
از قدیمی‌ترین انواع سیم کشی ساختمان می‌شود به سیم کشی توکار به روش جعبه تقسیم اشاره کرد. در این روش ابتدا مجرای مخصوصی داخل دیوار تعبیه شده و سیم‌ها از قسمت بالای دیوار و به صورت افقی وارد آن می‌شوند. جعبه تقسیم با فاصله تقریبا 30 سانتی‌متر از سقف، در نقاطی مثل بالای کلید و پریزها نصب می‌شود و انشعابات مورد نیاز داخل آن انجام می‌گیرد. به دلیل مسائلی مانند عیب‌یابی آسان و توسعه تجهیزات سیم کشی، این روش دیگر چندان مورد استفاده قرار نمی‌گیرد و بیشتر در ساختمان‌های قدیمی به چشم می‌خورد.
2. سیم کشی توکار با استفاده از جعبه کلید و پریز
از رایج‌ترین انواع سیم کشی ساختمان می‌توان به سیم کشی توکار با استفاده از جعبه کلید و پریز اشاره کرد.در این روش فضایی متناسب با اندازه کلید و پریزها برای تعبیه سیم‌ها در نظر گرفته می‌شود. این روش نسبت به روش قبلی هم در اجرا و هم در تعمیر و عیب‌یابی ساده‌تر است، چرا که با باز کردن پیچ‌ها و خارج کردن بخش بیرونی کلید و پریز می‌توان به آسانی به سیم‌ها دسترسی پیدا کرد. برق‌کار بر اساس استانداردهای موجود باید عمقی از دیوار را که قوطی کید در آن نصب می‌شود مشخص کند.
3. سیم کشی توکار با استفاده از جعبه فیوز
این روش نیز در سیم کشی ساختمان به صورت توکار بسیار رایج است. بخش‌های مختلف ساختمان به میزان یکسانی از جریان برق نیاز ندارند و با استفاه از سیم کشی توکار با استفاده از جعبه فیوز می‌توان به راحتی توزیع برق را کنترل کرد. در این روش ابتدا سیم کشی را به داخل جعبه فیوز هدایت کرده و در مرحله بعد از آن‌ها بسته به میزان جریان مورد نیاز هر بخش، اقدام به توزیع سیم کشی می‌شود. پیاده‌سازی و عیب یابی سیم کشی توکار با استفاده از جعبه فیوز نسبت به دو روش قبلی آسان‌‌تر بوده و البته هزینه آن نیز بیشتر است.