مفصل بندی کابل ها به فرآیندی گفته می‌شود که طی آن دو کابل از طریق مفصل برای گرفتن انتشاب به یکدیگر متصل می‌شوند.
این مفصل‌بندی از آن جهت مهم است که در ادامه استفاده از این کابل‌ها رطوبت و آسیب‌های محیطی آن‌ها را دستخوش خرابی‌های جبران‌ناپذیر نکرده و سلامت کابل تضمین شود.
برای مفصل بندی کابل ها سه روش مرسوم وجود دارد، که هر کدام معایب و مزایی دارد. در این مقاله سعی بر آن داریم که به صورت تمام و کمال به بررسی این موضوع بپردازیم.
روش آپارات کابل های برق
از روش‌های قدیمی مفصل‌بندی می‌توان از آپارات نام برد. در این روش قسمتی از روکش کابل را لخت کرده و درون موف قرار می‌دهیم (موف استوانه ای است که قسمت لخت کابل درون آن قرار می‌گیرد)، فشاری به این قسمت وارد می‌شود و مفصل‌بندی انجام می‌شود.
قطر دهانه موف باید به اندازه قطر کابل باشد. همچنین فشار وارد به قسمت موف بسیار مهم است زیرا اگر کم باشد کابل ممکن است از داخل آن خارج شود و در وصرت زیاد بودن ممکن است به جدا شدن و رها شدن کابل بیانجامد.
مزایا این روش
- عدم نیاز به ابزار‌آلات مخصوص
معایب آن
- عدم آب‌بندی مفصل‌ها
- مقاومت پایین در برابر فشارهای بالای مکانیکی
به همین دلیل استفاده از این روش برای کابل‌های درون چاهی غیرممکن بوده‌است.
نحوه اتصال دو کابل به یکدیگر با استفاده از مفصل حرارتی
این روش برای کابل‌های تک کور یا سه کور استفاده می‌شود. در این روش روکش را به مقدار بیشتری نسبت به روش آپارات برمی‌داریم، ابتدا موف را برای قسمت لخت قرار می‌دهیم.
بعد از آن فیت‌های حرارتی (فیت قطعه‌ای پلاستیکی است که روی سیم قرار می‌گیرد) را روی مف قرار می‌دهیم و حرارت داده تا فیت‌ها منقبض شود و به صورت کامل به کابل بچسبد.
سپس یک فیت سایز بزرگ را روی این قسمت کابل می‌کشیم و حرارت می‌دهیم تا به صورت کامل به کابل بچسبد.
در پایان برای جلوگیری از نفوذ رطوبت به آن، ابتدا و انتهای مفصل را با چسب عایق می‌بندیم.
مزایا
- سرعت بالا اجرا این روش
- عدم نفوذ آب به درون آن
معایب
- مقاومت پایین آن در برابر فشار مکانیکی
عایق بندی کابل برق به روش رزینی
این روش یکی از بهترین روش‌های مفصل‌بندی محسوب می‌شود به همین دلیل برای انواع کابل قدرت مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این روش بعد از اینکه کابل‌ها در موف به هم متصل شدند، قاب طلقی روی آن‌ها قرار می‌گیرد. می‌توانی از نجداکننده فاز برای فاصله ایمن بین کابل‌ها استفاده کنید.
سپس دو طرف قاب را با استفاده از چشب محکم کرده و چسب رزین را در محفظه می‌ریزید و تکان می‌دهید تا هوای موجود در آن خارج شود.
سپس در محفظه را ببندید و صبر کنید تا محتویات آن خشک شود، معمولا خشک شدن چشب رزین بین 1 تا 4 ساعت به طول می‌انجامد؛ که البته این زمان به شرایط هوایی و رطوبن نیز وابسته است.
با انتخاب رزین مناسب می‌توانید بهترین و مستحکم‌ترین مفصل بندی کابل را با این روش داشته‌باشید. اما ضخامت مفصل ایجاد شده در این روش در فضاهایی که محدودیت وجود دارد ممکن است مشکل ایجاد کند.
مزایا
- مقاوم در برابر اشعه UV
- قابل استفاده در محیط‌های چاهی و دریا
- در سایزهای متفاوت
- خواص عایقی و مکانیکی بالا
- نصب آسان و نسبتا سریع
- استحکامات بالا مفصل کابل
در پایان
روش‌های گفته شده معمول‌ترین و سریع‌ترین روش‌های موجود هستند، که مزایا و معایب خود را دارا می‌باشند. روش‌های دیگری نیز برای مفصل بندی کابل موجود است که در شرایط مختلف کاربرد دارد. اما روش‌های گفته شده در این مقاله مطابق با استانداردها بوده و تقریبا برای تمام کابل‌ها کارایی دارند.